-
1 schwycić się
сов.1) схвати́ться, ухвати́тьсяschwycić się się za głowę — схвати́ться за́ голову
schwycić się się gałęzi — ухвати́ться за ве́тку
2) схвати́ть друг дру́га•- pozwolić się schwycić sięSyn: -
2 schwycić\ się
schwyci|ć sięсов. 1. схватиться, ухватиться;\schwycić\ się się za głowę схватиться за голову; \schwycić\ się się gałęzi ухватиться за ветку;
2. схватить друг друга;● dać (pozwolić) się \schwycić\ się дать себя поймать
+ złapać się -
3 dać się schwycić się
= pozwolić się schwycić się дать себя́ пойма́ть -
4 pozwolić się schwycić się
-
5 złapać się
сов.1) схвати́ться2) ( wzajemnie) схвати́ть друг дру́гаzłapać się się za ręce — взя́ться за́ руки
•- złapać się się na piękne słówka
- złapać się się na czymśSyn:schwycić się 1) -
6 uchwycić się
сов. czego, za coухвати́ться, схвати́ться за чтоuchwycić się się ręki — схвати́ться за́ руку
uchwycić się się myśli — ухвати́ться за мысль
Syn: -
7 uchwycić\ się
сов. czego, za со ухватиться, схватиться за что;\uchwycić\ się się ręki схватиться за руку; \uchwycić\ się się myśli ухватиться за мысль
+ chwycić się, schwycić się, złapać się -
8 złapać\ się
сов. 1. схватиться;2. (wzajemnie) схватить друг друга;\złapać\ się się za ręce взяться за руки; ● \złapać\ się się na plewy (na piękne słówka) дать себя обмануть (провести), попасться на удочку;
\złapać\ się się na czymś поймать себя на чём-л.+1. schwycić się
См. также в других словарях:
schwycić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} schwycić siebie nawzajem; złapać się, uchwycić się, ująć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Schwycić się za ręce, za ramiona. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
schwycić — dk VIa, schwycę, schwycićcisz, schwyć, schwycićcił, schwycićcony 1. «chwytając ująć coś lub kogoś, wziąć gwałtownie; złapać, pochwycić» Schwycić laskę a. za laskę. Schwycić piłkę. Schwycić kogoś w ramiona, za rękę, za kołnierz. Schwycić rybę na… … Słownik języka polskiego
schwycić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, schwycićcę, schwycićci, schwyć, schwycićcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szybko złapać coś lub kogoś, wziąć coś gwałtownym ruchem do rąk, łap lub zębów (o zwierzętach);… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dostać — I dk, dostaćstanę, dostaćstaniesz, dostaćstań, dostaćstał dostawać ndk IX, dostaćstaję, dostaćstajesz, dostaćwaj, dostaćwał 1. «otrzymać, uzyskać coś za darmo lub za pracę, za pieniądze itp.» Dostać kwiaty, czekoladki. Dostawać pieniądze od ojca … Słownik języka polskiego
wiatr — m IV, D. u, Ms. wietrze; lm M. y 1. «poziomy ruch powietrza powstający wskutek nierównomiernego rozkładu ciśnienia atmosferycznego na powierzchni Ziemi; prąd, strumień powietrza» Wiatr północny. Gwałtowny, porywisty, przejmujący, silny wiatr.… … Słownik języka polskiego
uchwycić — dk VIa, uchwycićcę, uchwycićcisz, uchwyć, uchwycićcił, uchwycićcony 1. «ująć coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); wziąć, złapać, schwycić» Uchwycić konia za uzdę. Uchwycić kogoś za rękę, za kark, za kołnierz. Uchwycić… … Słownik języka polskiego
dostać — 1. Dostać kogoś w swoje (swe) ręce, pot. łapy «schwycić kogoś, złapać»: Boję się – mówił – że jeśli dostaną mnie w swoje ręce, mogę wygadać. Andrzej Zbych, Stawka. 2. Dostać kosza, przestarz. czarną polewkę, arbuza, odprawę, rekuzę «otrzymać… … Słownik frazeologiczny
dostawać — 1. Dostać kogoś w swoje (swe) ręce, pot. łapy «schwycić kogoś, złapać»: Boję się – mówił – że jeśli dostaną mnie w swoje ręce, mogę wygadać. Andrzej Zbych, Stawka. 2. Dostać kosza, przestarz. czarną polewkę, arbuza, odprawę, rekuzę «otrzymać… … Słownik frazeologiczny
pacha — ż III, CMs. pasze; lm D. pach 1. «u ludzi i zwierząt: wgłębienie pod stawem ramiennym między wewnętrzną stroną ramienia a bokiem klatki piersiowej» Włożyć termometr pod pachę. Trzymać teczkę pod pachą. Spocić się pod pachami. ◊ pot. Wziąć, ująć… … Słownik języka polskiego
